Emişlerimizi bitirmek istiyorum..
Artık; hani bitecekti sütüm kendiliğinden iki yaşına değdiğinde ayrılacaktı benden ağlayan gözleri var şimdi bana bakan azıcık bir sezide taşıyor pınarları incileri akıyor yanağına biraz daha diyorum sonra, başlamayan başlayamayan bir rejim misali
Gittikçe artan bir bağla bağlanıyoruz gibi, sütü değil beni içiyor gibi, sevgimi içiyor, damarlarımdan çektiği aşk gibi bizi birbirimizden ayıracak bir çare sadece kokum olsun istiyor burnunda, yüzünü sürüyor anne kokan saçlarıma, elini sürüyor.
Türlü bahaneler var kendimize söylediğimiz sebebimiz var...
Her şeye rağmen sadece gündüzleri başladık rejimimize, bir çok rejimli günü bıraktık ardımızda..
İki yıllık tutkuyu bitirmeye yitirmeye çalışıyoruz.
Artık herşey daha bir düzelecek ümit ediyorum yemesi, uykusu.. Şuan uykuda çok zorlanıyor hala nasıl uyuta bileceğimin şeklini oturtamadım iki yıldır tek yönyemimizi değiştirmeye uğraşıyoruz kolay olmayacağını biliyorum ve buna kendimi hazırlıyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder