Artık başladı korkularım bir bir gerçeğe dönüşüyor dur bakalımm daha bunlar iyi günlerin diyen Gülcan'ı Hasibe'yi daha iyi anlıyorum artık en azından başıma gelecekleri biliyorum..
Nil'den 7 ay büyük iki erkek arkadaşı çıldırmak üzere olan anneleri ben yinede halime şükrediyorum kız yine biraz korkuları çekinceleri oluyor. Erkeklerin daha bir gözü kara korkusuz oluyorlar çocukların başına gelmedik şey kalmıyor zati korkmadan atıldıkları deneyimleri yüzünden düştüler mi olsun hiç önemi yok ağlaya ağlaya bir daha-bir daha çabalıyorlar o sandalyenin üstüne çıkmaya masaların altında kafalarımı çarpıyor hiç önemi yok onlar için :))) ama neyse Nilim biraz o açıdan çekingen; Annecim elin acır diyorum kibarım daha yapmadan yaramazlığını başlıyor ağlamaya sızlanmaya.. Annem düşeceksin diyorum daha düşmeden uffuuf ufff diyor biliyor başına gelecekleri korkuyor ama bazende tutamayıp yaptıkları var..
Bugün sandığının üzerine çıkmış oyun parkının içine bakıyor ama belli yüzünde cesaretim yok gibisinden bir kararsızlık bakışı defalarca ileri geri ha atladı ha atlıycak gibi ama sonunda baktı bu işin oluru yok mecbur indi tekrar tıpış tıpış yanıma...