20121116 205959 from deniz özkan on Vimeo.
İlk adımı yazışı; Annecim adını yazmak istiyorum dedi bende yazdım verdim, artık ezberledi harfleri her bulduğu kağıda mektup dediği küçük notlar yazıyor..
Bu benim :) işte;
Hayatımın hiç bir safhasında kendimi bu kadar beğendiğimi hatırlamıyorum saçlarım dümdüz tam da sevdiğim gibi, gülmüşüm amma dişlerim gözükmüyor hayret, gözlerimin sevinçten yuvarlanmasını kızım başucuma çizdiği kalple anlatmış.Gerçekten kendimi hiç bu kadar beğenmemiştim.. :o)
Nilimle birlikte girdiğimiz sömestr tatilimizde evimizde kendine yeni uğraşlar peşinde, yazmak isteme tutkusu resimle birleşince Nilimden böyle orijinal şeyler çıkıveriyor bunun adına da mektup diyoruz tabi mektuplarımızın pullarını da unutmamak gerekir her yazdığı mektubun altına da pul olarak kullandığı etiketlerden iliştiriyor.
Baba-Anne-Nil saç detayları atlanmamış birbirinden ayrılmaz sevgi böcükleri :)
Nilin en sevdiği arkadaşlarından, Nil Uçar arkadaşının resmiymiş, kullanılan kalemden anlaşılacağı gibi arkadaşı sarışın..
Niil!!Ne güzel çizmişsin seni kutlarım koala çok şeker başına kuş mu konmuş die ben daldım resme, tüm çizimlerini saklıyorum böylemi başlamışım düşüncesiyle karıştırması için çoğunun da altına anlaşılması için ufak notlar düşüyorum ama bu sefer ki tutmadı aldı eline silgisini sinirli sinirli başladı silmeye;
Anneee... böyle yazıp durma sana anlatacağım hikayemi karıştırıyorsun!! dedi.
Meğer anlatmak istediği; ayıdan korkan bir kuşun hikayesiymiş, Kuş eline uuup uzun bir kuş kuklası takmış ve saklandığı yerden ayıyı o kuş kuklası ile kandırıyormuş.
Nil senin hikayen daha eğlenceliye benziyor diye tebrik ettim kuzuyu :)
Aslında çocukların hikayerine hiç yorum yapmadan; ne yaptın, bu nedir diye ilk adım olarak mutlaka sormak gerekiyor çocuğa ki anlaşılamıyormuş duygusunu tattırmamak için biliyorum amma sazanlık bu ya ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder